Blogia
Terra de ninguén

De vuelta... y vuelta...

Xa estou aquí de novo, tras un mes de ausencia por esta pequena terra, miña e de ninguén ao mesmo tempo...

"Que tal?!" preguntarédesme. E eu o primeiro que digo é "Xenial. Deume moita pena volver". E aí queda iso. Son incapaz de facer un breve resumo do que vivín, do que experimentei e do que sentín nesas 3 semanas. Podería votar horas e horas falando de anécdotas, de conversas, de sentimentos, de plans... Algunhas xa tivéstela oportunidade de ir sacándome información, outr@s aínda non. Mais non me gusta facerme pesada, así que se alguén quere saber que pregunte.

Moitos dos posts que publique a continuación serán cousas que escribín no meu pouco tempo, ou simples anotacións e observacións. Esos 20 días influiron moito en min, afianzaron cousas que xa cría e abríronme os ollos en outras.

Sen máis volvo a resucitar este espazo...

8 comentarios

aida -

ay miña lusinda moito che jia a cabesa...podes dar gracias por non tela morta como moitos outr@s

gabi -

obras secretas...ni me lo nombres ni me preguntes, por favor!

gabi -

hostia, esta ahi mi comentario...pues me daba error todo el rato, por eso lo escribi en el fotolog


pronto pronto...ahora estoy componiendo mis obras mas secretas, fin de semana libre y solo...

aultre narai -

pois iso, benvida por milésima vez!! jejej

si, estás cambiada. non sei como explicalo. tes unha aura de paz e serenidade que te rodea. coma unha coraza invisible. xenial!! e nada máis, apetéceme un montón ler os teus pensamentos xD

andarei por aquí

gabi -

que importante es eso de resucitarse en ideas...y qué importante es irse y embaucarse en un lugar y/o situación donde las exigencias estén por encima de uno mismo

un abrazazobesazo miquerida
gabi

elianinha -

llu ar güelcon!!! An güi ar japi!!!

taninha -

gracias.
sólo eso.

taninha -

sen máis, benvida, espero que me fagas a visita prometida, por unha banda á miña blog, e por outra a OU..
quérote.