Abride os ollos!!
O outro día fun dar unha volta pola zona vella de Santiago e dinme conta de que parecía unha auténtica estranxeira: quedábame parada en cada edificio coa boca aberta, durante minutos, abraiada polo que tiña diante dos meus ollos... A verdade é que non debería facer falta marchar da casa para valorar o que temos, pero é o que soe pasar. A rutina fai que infravaloremos o que vivimos, o que vemos e o que sentimos cada día. Non entendo como hai xente que pode pasar por diante da catedral todos os días sen siquera levantar os ollos do chan... Pero o mesmo me pasa a min cando vou no tren cara Vigo. Recordo que a primeira vez non separaba a vista da ventana, mirando o mar e a beleza da ría, pero despois de dous anos collendo o tren dúas veces por semana, xa miro con indiferencia. Isto non quere dicir que deixen de ser impresionantes todas estas cousas, simplemente que despois dunha rutina adoptámolas como habituais e non recoñecemos o seu verdadeiro valor.
5 comentarios
Banumiel -
Banumiel -
Mosa -
Aproveito para recomendarvos que cando teñades oportunidade visitedes a praia de Carnota e toda esa zona porque merece a pena, é o paraíso galego. :)
Raquel -
Puedes añadir una descripción haciendo click en "Añadir bitácora".
Gracias
La guapísima -