Marcha...
Canto se aprende con alguén que ve documentais... :P
A lúa escapa de nós e non me extraña, acabamos con todo e ela ha de sentir medo.
Seica co cambio climático e o derretemendo dos polos está a subir o nivel do mar e os niveis de flujos e reflujos dos océanos fan que aumente a fricción das mareas. Esta fai que a rotación terrestre sexa máis lenta, polo que os días son cada século 0,002 segundos máis longos e estase a variar a posición do eixe da Terra (o "momento angular"). Seguindo unha tal Lei de Conservación do Momento Angular, o momento angular perdido pola Terra gáñao a Lúa, a cal depende totalmente do noso campo gravitatorio. Polo tanto, a lúa afástase de nós lentamente, uns 4 cm por ano.
Menos mal que non estarei viva para cando desapareza...
P.D.: do 432 a.C. ao 46 a.C. empregábase o calendario lunar.
P.D.1: o noso calendario é gregoriano (polo tío que o inventou) e non griego. ;) jejeje
3 comentarios
Manolo -
P.D. ¿O tipo ese...Gregoriano, e o mesmo que o das misas e os cantos?
(Algo que decir ...máis alá dun comentario)
gabi -
Mirate el documental del Al Gore, esta interesante como punto de vista cientifico
Todo bene?
:**
Anita -