Blogia
Terra de ninguén

Marcha...

Marcha...

Canto se aprende con alguén que ve documentais... :P

A lúa escapa de nós e non me extraña, acabamos con todo e ela ha de sentir medo.

Seica co cambio climático e o derretemendo dos polos está a subir o nivel do mar e os niveis de flujos e reflujos dos océanos fan que aumente a fricción das mareas. Esta fai que a rotación terrestre sexa máis lenta, polo que os días son cada século 0,002 segundos máis longos e estase a variar a posición do eixe da Terra (o "momento angular"). Seguindo unha tal Lei de Conservación do Momento Angular, o momento angular perdido pola Terra gáñao a Lúa, a cal depende totalmente do noso campo gravitatorio. Polo tanto, a lúa afástase de nós lentamente, uns 4 cm por ano.

Menos mal que non estarei viva para cando desapareza...

P.D.: do 432 a.C. ao 46 a.C. empregábase o calendario lunar.

P.D.1: o noso calendario é gregoriano (polo tío que o inventou) e non griego. ;) jejeje

3 comentarios

Manolo -

O ceo non está máis lonxe para que eu non o poida tocar ou abrazar de cando en vez. Mentres ti sigas movendome o mundo, non me faltará universo. É un placer saltarse as leis da física diseñando un espacio e parando o tempo, aunque despois, éste busque vengarse...

P.D. ¿O tipo ese...Gregoriano, e o mesmo que o das misas e os cantos?

(Algo que decir ...máis alá dun comentario)

gabi -

Pero todo lo malo tiene su lado bueno, como ver Marbella sumergida, Ibiza sumergida, guiris sumergidos

Mirate el documental del Al Gore, esta interesante como punto de vista cientifico

Todo bene?
:**

Anita -

Joe, si q se aprende con tu blog!!! jejeje. Así me gusta, poniéndote las pilas con el tema "cambio climático", puede q sea el tema del examen de interpretación!! Fuera coñas, tienes toda la razón, y el cambio climático no es solamente lo q acabas de escribir!!