Abróchense los cinturones

Como dicía esa vella prematura chamada Mafalda "¿y si en lugar de planear tanto, voláramos un poco más alto?". Ese é o meu consello para a xente que basa a súa vida en plans, en castillos no aire, proxectos a longo prazo que nunca se sabe se se cumplirán. Se tes a cabeza chea de cousas que facer nos vindeiros anos, nunca aproveitarás o que fas no día de hoxe, pois tódalas túas accións estarán condicionadas. E se chega ese momento meta no que supostamente ías ter/facer iso que planeabas e por algunha razón non o conseguiches, a decepción elevarase a 10.

Está ben ter sempre algunha idea lixeira do que queres e non queres do teu futuro, mais sempre hai circunstancias que te cambian ou que cambian o teu destino. Sempre hai que deixar a porta aberta á improvisación, á espontaneidade, aos arrebatos momentáneos e, sí, á inseguridade. Todos estos son os que fan que voemos alto, que esteamos vivos. Aínda non comprendo á xente que con 20 anos sabe (máis ben cre saber) con quen se casará, cantos fillos terá, donde vivirá...

Xa sei que ás veces é mellor non voar se estamos dominados pola vértixe, máis sempre hai que arriscar, porque senón esta vida pode ser moi aburrida.

3 comentarios

[cocos - 26 de diciembre de 2006 - 21:53]

ola!!pos...al partio si que voy y luego ire a tomar algo con mi ermana y mi cuñao!y cuando ellos se vayan pa ksa llamo a mis amigos que salen por alli y es el cumple de ceci, al concierto no voy a ir, y no sera por ganas pero no puedo, ya ves mis planes!tu vas a ir?si vas kedamos en cuanto salgas y luego a lo loco xDD

[Anita - 20 de diciembre de 2006 - 01:36]

CARPE DIEM o CARPE NOCTEM!!! hahaha. Claro q si Lu, o mellor e aproveitar o presente e sobre todo... improvisar!!! Encántame a improvisación, as sorpresas...

[taninha - 18 de diciembre de 2006 - 15:04]

se arriscas podes gañar..
se non arriscas, non só non gañaras..se non que nunca saberás se gañarías e esa duda é horrorosa...