A movida bristolenha :S
Pois si, a movida bristolenha e unha merda... O venres pasado "saimos", pero non ten nin punto de comparacion con Espein... Comezamos nun local que nos dixeron que ia haber jazz en directo, pero o jazz non apareceu por ningunha parte... Ali clavaronnos de mala maneira (os que detesten a cervexa comme moi poden quedar mais que arruinados) e despois fomos en busca dun garito no que ainda que nos clavasen pois escoitar algo que nos gustase. Como todolos anteriores dias que intentaramos sair pero que non entraramos en ningun sitio vimos as miticas colas para entrar nos clubs e pubs de Bristol, as tipas en tiras e falda tiritando de frio pero sin webos para ponher unha chaqueta porque non vaia ser que non se lle vexan as tetas... Cando fomos a entrar nun local que parecia que tinha boa pinta (The Arc) pois van e dinnos que temos que pagar 3 libras sen consumicion para poder entrar, o carallo! vou ser eu quen pague... E demos media volta. Pois resulta que en todolos locales "wachis" e non tan "wachis" habia que pagar... Que degenere!
Menos mal que despois de dar voltas e voltas como outras veces, demos co noso adorado Hatchet, un pub que e unha casa antiga (o pub mais vello de todo Bristol, desde 1500) e na que ponhen rock (si rock! milagro!), heavy e alternativa... O local esta de puta madre, atope de xente, con bo rollo e personajes por todolos lados. E bastante diferente aos garitos de rock de espanha (bendito inferno!), pois esta cheo de mesas para estar tomando algo sentado e ten moita luz, pero tamen ten algunha zona que e un amago de pista para poder facer o parvo un cacho...
E iso, que dali xa marchamos para casa, porque e imposible encontrar algo que supere iso...
Para a semana temos que investigar por Saint Paul (o barrio chungo de Bristol) onde estan todolos pafetos jamaicanos, con reggae e que son ilegais, pois abren ata as 5/6 da manha (uffff! que tarde!).
Moraleja: VIVAN AS FESTAS NAS CASAS PARTICULARES!!! (como a que fixemos o sabado!)
Menos mal que despois de dar voltas e voltas como outras veces, demos co noso adorado Hatchet, un pub que e unha casa antiga (o pub mais vello de todo Bristol, desde 1500) e na que ponhen rock (si rock! milagro!), heavy e alternativa... O local esta de puta madre, atope de xente, con bo rollo e personajes por todolos lados. E bastante diferente aos garitos de rock de espanha (bendito inferno!), pois esta cheo de mesas para estar tomando algo sentado e ten moita luz, pero tamen ten algunha zona que e un amago de pista para poder facer o parvo un cacho...
E iso, que dali xa marchamos para casa, porque e imposible encontrar algo que supere iso...
Para a semana temos que investigar por Saint Paul (o barrio chungo de Bristol) onde estan todolos pafetos jamaicanos, con reggae e que son ilegais, pois abren ata as 5/6 da manha (uffff! que tarde!).
Moraleja: VIVAN AS FESTAS NAS CASAS PARTICULARES!!! (como a que fixemos o sabado!)
3 comentarios
alicia (desde mi emigración particular en barcelona) -
a ver se nos vemos pola terriña que nos une un día destes, vale?
moitos bicos, que vaia moi ben polos extranxeiros varios...
trasninha -
bendito inferno!!!
3 urras polo inferno hip, hip urra!!!
3 urras polo demo!!!!jajajajajajaajajajajajajajajajjajaj
aninha -